Τα γεγονότα που ζήσαμε αυτές τις μέρες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας είναι απερίγραπτα. Τόσο μεγάλες καταστροφές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και σε τόσες πόλεις, δεν έγιναν ούτε από τους Γερμανούς. Οι δε ζημιές υπολογίζονται ίσης αξίας με αυτές του σεισμού του 1999. Πραγματικό «ολοκαύτωμα» της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων από τους νεαρούς που παρέλυσαν το κράτος, ακολουθούμενοι από τους κουκουλοφόρους στο μπουρλότο και τους αλλοδαπούς στο πλιάτσικο! Τόση μανία καταστροφής, τόσο μίσος, τόση κακία για τον συνάνθρωπο, τέτοια επιθετικότητα, οδομαχίες, καμένα μαγαζιά, κατεστραμμένα αυτοκίνητα, λεηλασίες ξένης περιουσίας, είναι γεγονότα που δεν τα φανταζόμασταν.
Η απώλεια μιας ζωής ενός νέου ανθρώπου, ενός αμούστακου παιδιού 15 ετών, στο ξεκίνημα της ζωής του, σε μια μέρα χαράς, γιορτής, είναι καταδικαστέα και πλημμυρίζει τις καρδιές όλων μας με οργή και αγανάκτηση. Η επιπόλαια πράξη, η ανευθυνότητα, ο παραλογισμός ενός οξύθυμου και οξύμωρου αστυνομικού, εξόργισαν το πλήθος. Δεν του δίδαξαν ή δεν του το εμπέδωσαν ότι η «πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να υποχωρείς την κατάλληλη στιγμή». Όμως όλα αυτά τα έκτροπα που ακολούθησαν τίμησαν τον άτυχο νεκρό; Συμπαραστάθηκαν στην πονεμένη οικογένεια; Έδειξαν την οργή του κόσμου; Η πράξη του θα πάρει το δρόμο της και θα ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία, όπως αξίζει σε μια δημοκρατική χώρα. Όσα έπονται θα τα βρουν οι ιατροδικαστές, οι εισαγγελείς και σε τελική ανάλυση η δικαιοσύνη.
Σωστά αγανάκτησαν οι νέοι. Μια ειρηνική πορεία, μια κραυγή διαμαρτυρίας, ένα δυνατό «γιατί» επιβαλλόταν. Ποιοι όμως όπλισαν τα χέρια των νέων, αλλά και των «γνωστών - αγνώστων» -κουκουλοφόρων- όπως αποκαλούνται; Αποδεικνύεται περίτρανα ότι κάποιοι γνωρίζουν την ταυτότητά τους, που κάποια στιγμή πρέπει να γίνει γνωστή και σε μας. Ποιοι τελικά κατάφεραν ένα ολόκληρο κράτος πέντε μέρες να ζει στην «κόλαση του πυρός»; Πως ένα κράτος μετά από τόσα χρόνια δημοκρατίας δεν κατάφερε να θέσει βάσεις και αμήχανο πια δεν κατάφερε να καταστείλει αυτές τις εξεγέρσεις;

Ο ελληνικός λαός περιμένει από αυτούς που έχει επιλέξει για τοποτηρητές της έννομης τάξης, τα σώματα ασφαλείας, και ιδιαίτερα από την αστυνομία, να κάνει τη δουλειά της σωστά για να αισθάνεται ασφαλής και να ζει με ασφάλεια. Είναι πασιφανές ότι η ευθύνη βαραίνει την απαξιωμένη -με δική της κυρίως υπαιτιότητα- Αστυνομία, γιατί έχασε σταδιακά την εμπιστοσύνη των πολιτών. Σε απλά γεγονότα, κλοπές, ξυλοδαρμούς, λογομαχίες κλπ. και που παρίστανται, δημιουργούν την αγανάκτηση του κόσμου με την αδιαφορία τους. Γιατί περιμέναμε κάτι διαφορετικό τώρα;
Η χώρα από το Σάββατο 6/12/2008, γιορτή του Αγ. Νικολάου, είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αφού βρίσκεται σε εξέλιξη η «επιχείρηση χάος» που έστησαν οι μηχανισμοί. Έσπασαν, έκλεψαν, ρήμαξαν, πλιατσικολόγησαν, τρομοκράτησαν. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν στη Δημοκρατία, στους θεσμούς της και που αναζητούν να πράξει τα αυτονόητα κάθε πολίτης, κάθε εργαζόμενος στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα, ώστε να προχωρήσει σε ένα καλύτερο «αύριο» η χώρα μας. Πως θα βαδίσει μπροστά αυτό το κράτος, όταν ο καθένας ψάχνει τη βόλεψή του χωρίς κόπο και μόχθο;
Βέβαια πρέπει να παραδεχθούμε ότι η κρίση δεν είναι μόνο κρίση της δημόσιας τάξης, αλλά συνδέεται με τη δραματικότερη συγκυρία στην οικονομική και πολιτική ζωή, με αποτέλεσμα να έχει ήδη πυροδοτηθεί κλίμα κοινωνικού αναβρασμού, που είναι δυνατό να οδηγήσει σε κατάλυση κάθε έννοιας προστασίας των αυτονόητων δικαιωμάτων των πολιτών. Ισοπεδώθηκε το κράτος κάτω από την αποδέσμευση εκρηκτικών κοινωνικών πιέσεων που αφορούν στην απόλυτη απαξίωση της πολιτικής ζωής, την οποία επέφεραν τα σκάνδαλα και η σκανδαλολογία τριών δεκαετιών. Από την άλλη το φαινόμενο στο ντόμινο της βίας σε όλη τη χώρα, με την ευκαιρία που δόθηκε για κάθοδο στους δρόμους και δοκιμαζομένων κοινωνικών ομάδων, αποδεικνύεται σοβαρός κίνδυνος για την εξέλιξη της κρίσης.
Η Ελλάδα διασύρθηκε στα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία με τις αναφορές ξένων ανταποκριτών. Έγινε πρώτο θέμα απ' όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Αιώνες τώρα καυχιόμαστε ότι στην Ελλάδα γεννήθηκε η δημοκρατία, αλλά με κάθε ευκαιρία προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι δεν έχουμε σχέση με αυτή. Αυτή η δυσφήμιση σε όλα τα ξένα κράτη θα έχει άμεσες, αλλά και έμμεσες επιπτώσεις στη χώρα μας. Μας εκφράζει απόλυτα η δήλωση του Υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Παυλόπουλου ότι σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος, προτιμούμε μια αστυνομία αμυνόμενη αν και προκαλούμενη, παρά μια αστυνομία να αυθαιρετεί και να λειτουργεί με λογική «τσαμπουκά». Αυτό θα το ευχόμαστε κι εμείς και μετά από τόσα χρόνια δημοκρατίας θα έπρεπε να έχει γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι δεν θα χρειαζόταν καν αστυνόμευση, αν ο καθένας μας έκανε το αυτονόητο.
Ας θυμηθούμε και τα λόγια του σοφού Παιδαγωγού Αριστοτέλη, ότι «η τύχη των κρατών εξαρτάται κυρίως από τη εκπαίδευση των νέων». Ας γίνει πράξη αυτό που έχει καθιερώσει ως υπότιτλο στα έγγραφά του το Υπουργείο Παιδείας: «Όλα είναι θέμα παιδείας». Παιδεία από το σπίτι, από τους γονείς, από τα αδέλφια, τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Παιδεία στα σχολεία, από διευθυντές, από καθηγητές, από επιστάτες, από υπεύθυνους κυλικείων. Παιδεία στην τοπική κοινωνία, στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε κοινότητες, σε Δήμους σε Νομαρχίες. Παντού παιδεία.

Όλα είναι θέμα εκπαίδευσης, διαπαιδαγώγησης και όχι οχλοκρατίας. Ας γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι πρέπει να δώσουμε έμφαση στην παιδεία μας με άξιους και ικανούς εκπαιδευτικούς, χωρίς περικοπές χρημάτων για την εκπαίδευση. Αυτή θα βοηθήσει να γίνονται ειρηνικές διαδηλώσεις, όπως αξίζει σε ένα δημοκρατικό πολίτη να διαμαρτυρηθεί, να γνωρίζει μέχρι που φθάνουν τα όρια της ελευθερίας του. Έτσι θα σεβαστεί την περιουσία του συνανθρώπου του, θα βοηθήσει σε ειρηνικές αλλαγές, στην ανάπτυξη του κράτους.
Ακούστε τα λόγια του Ισοκράτη ( 436π.Χ. 338 π.Χ.) « Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».
Σήμερα ποιος μπορεί να μιλήσει για αξιοπιστία στην κοινωνία; Ποιος θα εγγυηθεί για την ασφάλεια των πολιτών και των περιουσιών τους, εκτός από την τιμωρία των ενόχων, η οποία έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη σε μια ευνοούμενη πολιτεία;
Καταφέραμε σήμερα να κάνουμε μια αστυνομία που να μην είναι φιλική στο νόμιμο πολίτη, και ακόμα στη θέα αστυνομικών η νεολαία να εξοργίζεται, να αντιδρά, να συμπεριφέρεται απρεπώς. Λυπηρό είναι ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας ιδιότυπης βεντέτας. Μιας βεντέτας που κρατά χρόνια ανάμεσα στην αστυνομία και το χώρο των «γνωστών-αγνώστων» που κάθε τόσο έχουν πόλεμο μεταξύ τους. Το κακό είναι ότι το μετέφεραν και στους άλλους νέους, ώστε σήμερα να μαζεύονται μπροστά από τα αστυνομικά τμήματα και να καταστρέφουν κτίρια, αυτοκίνητα, περιουσίες. Και οι βόμβες καλά κρατούν. Η βία μπορεί να έχει ως συνέπεια αυτό που είπε ο Ινδός ηγέτης Γκάντι: ''το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» θα κάνει όλον τον κόσμο τυφλό''.
Οι συγκρούσεις, οι βωμολοχίες, οι πολιτικές αντιπαραθέσεις για άγρα ψήφων, δεν βοηθούν τον Έλληνα πολίτη, δεν βοηθούν την κοινωνία και γενικότερα το κράτος. Εμείς οι απλοί πολίτες περιμένουμε να ληφθούν αποφάσεις όχι μόνο από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά από όλα τα πολιτικά κόμματα.
Να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όλοι μαζί, εγκαταλείποντας τη μικροπολιτική, να κοιτάξουν το μέλλον του τόπου, να αφουγκραστούν τη νέα γενιά, ώστε να ζήσουμε κι εμείς και τα παιδιά μας σε μια ήρεμη χώρα. Εμείς ζητάμε πολιτικούς που να σκέφτονται και να νοιάζονται για τις επόμενες γενιές, και όχι πολιτικάντηδες που να σκέπτονται τις επόμενες εκλογές.
Ας ξεκινήσουμε με ένα βήμα το «ταξίδι των χιλίων χιλιομέτρων» όπως έλεγε ο φιλόσοφος Λάο Τσε. Πρώτα οι πολιτικοί και ύστερα να ακολουθήσουμε όλοι εμείς οι άλλοι, για να μην γίνει η Ελλάδα «Εξάρχεια», όσο είναι καιρός ακόμη.

Περισσότερα  Νέα - Ανακοινώσεις...